علوم
معنای اصلی و نخستین علم، دانستن در برابر ندانستن استدر این معنا، علم در برابر جهل قرار می گیرد. لذا به هرنوع دانستنی صرف نظر از نوع آن علم می گویند. کسی عالم است که جاهل نباشد. مطابق این معنا، اخلاق، ریاضیات، فیزیک، نجوم و … علم هستند و هرکس که یکی یا چندتا از آن ها را بداند، عالم نامیده می شود.
علوم تجربی
علوم تجربی براساس تجربه و مشاهده و از راه آزمون به دست می آید و به علومی گفته می‌شود که از ثبات و قطعیت برخوردار بوده و در هر مکان و زمان مشابه، قابل تجربه و تکرار باشد و نتیجه مشابه و مشخص حاصل شود. در غیر این صورت ابطال می‌شوند (ابطال پذیری از خواص این علم است). آزمون ها به دنبال فرضیه هایی که شخص در ذهن دارد، صورت می‌گیرد. برای آن که ببیند آن طوری که در مورد قضیه تصور کرده درست است یا نه؟
